طبق گفت گوی یک کارشناس اقتصاد مسکن با ایسنا اظهار داشتند: با پرداختن به بحث نقدینگی که دولت پس از برجام کسب کرده بود تصور می کردیم سال ۱۳۹۵ مسکن رونق بگیرد ولی برجام به کندی پیش رفت، در این صورت کارشناسان احتمال دادند نیمه دوم سال ۱۳۹۶ آغاز حرکتهایی کم را در دسته مسکن شاهد باشیم که با توجه به نشانه هایی که میبینیم صحیح از آب درآمده است.
ایشان نیز افزودند: بخش مسکن در زمانی که به اواخر دوره رکود خود نزدیک میشود، چهار پارامتر افزایشی را دائم با هم دارد که عبارتند از افزایش قیمت، معاملات، سرمایهگذاری و افزایش تولید. این چهار شاخص همواره با در نظرگرفتن به شرایطی که در بازار مسکن ایران حاکم بوده حتما وجود خواهد داشت .
این کارشناس اقتصاد مسکن با ذکر این موضوع این دوره جنبش نسبی در هر چهار عامل فوق دیده میشود گفت: شرایط کنونی نشان می دهد احتمالا تا انتهای امسال تحرکات بازار مسکن اغلب بیشتر شده است و اوایل سال آینده به اوج خود میرسد.پیش بینی های من تورم بیش از ۲۰ درصد برای بخش مسکن می باشد.
ستاریان با اصرار براین موضوع ادامه دادند : چندین بار به دولت آگاهی دادیم رکود در موضوع مسکن نباید فریبتان دهد. مسکن یک کالای زیستی و حیات است و جزو اولین کالاهایی است که تقاضای مطلق آن سعی میکند به تقاضای کارساز تبدیل شود. تقاضای کارساز در دوره رکود کم می شود اما تقاضای مطلق مهارشدنی نیست و خویش به خود افزایش پیدا میکند؛ چرا که خانواده ها تشکیل می شوند، ساختمانها فرسایش پیدا میکند و اینها به نیاز کشور اضافه میشود، لذا تقاضای مطلق در بطن خویش افزایش بها را خواهد داشت.
وی در رابطه با رشد کرایه بها در تابستان امسال که تا ۳۰ درصد افزایش در بعضی نقاط رسیده است اظهار داشتند: همیشه پیش از التهاب مسکن، دسته کرایه ملتهب می شود و گویه ای برای التهاب مسکن است. به این صورت که افزایش بها مسکن را در سال آینده خواهیم داشت. کسانی که میخواهند وارد مسکن شوند چون نقدینگی کافی ندارند پیش درآمد به بازار اجاره ورود میکنند و سپس مجموعه بعدی وارد خرید و فروش میشود.
این کارشناس اقتصاد مسکن آمار ارایه شده از مازاد واحدهای مسکونی را غیرواقعی عنوان و پافشاری کرد: آمارهای ارایه شده از شمار مسکن خالی در مملکت دقیق نیست؛ زیرا ما بیش از یک میلیون کسری خواهیم داشت . وقتی کالایی در سبد خانوار چند مساوی ضریب راستین خود را در بر میگیرد، نشان دهنده کمبود آن کالا در بازار است.
ستاریان ادامه دادند: درحال حاضر طبق آمار ، سهم مسکن در سبد خانوار ۳۷ درصد است، در حالی که در شهرها این شماره به ۷۰ الی ۸۰ درصد هم رسیده است. بنابراین چطور شدنی است که بگوییم شمار واحدهای مسکونی یک میلیون بیش از تعداد خانوار است؟ اگر ۲۵ میلیون مسکن در مساوی ۲۴ میلیون خانوار داشته باشیم یعنی با کشورهای گسترش یافته آلمان و فرانسه مساوی هستیم؛ حال آنکه در آن کشورها مسکن ۷ الی ۱۵ درصد از سبد خانوار را ساختن میدهد و هیچ مشکلی درخصوص حاشیه نشینی ندارند اما ما ۱۱ میلیون حاشیه نشین داریم و حتی دهکهای وسط با مشکلات مسکن مواجه هستند.
دیــدگــاه خود را بنویسید
لطفاً نظر خود را در مورد مطلب فوق بنویسید.